Հետազոտական աշխատանք

Ալտամիրայի քարանձավը վերին պալեոլիթի դարաշրջանի ժայռապատկերների եզակի հավաքածու է, որը ճանաչվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի վայր 1985 թվականից: Քարանձավի երկարությունը 270 մ է, գլխավոր դահլիճը 18 մ երկարություն և 2-ից 6 մ բարձրություն:

Աշխարհի ամենահայտնի քարանձավներից մեկը գտնվում է Իսպանիայի հյուսիսում՝ Սանտանդեր քաղաքից 30 կմ հեռավորության վրա։ Ալտամիրա քարանձավի անվանումն է, որը 19-րդ դարի վերջին հայտնաբերել է իսպանացի սիրողական հնագետը։

Քարանձավը գտնվում է այն տարածքում, որը նախկինում պատկանել է կոմս Մարսելինո Սանս դե Սաուտուոլային։ Հենց նա է համարվում այն ​​մարդը, ով հայտնաբերել է զարմանալի գծանկարներ քարանձավի պահարանների վրա։ Չնայած, փաստորեն, այս հայտնագործությունը պատկանում է նրա դստերը՝ Մարիային, ով այդ ժամանակ 9 տարեկան էր, նա էր, ով, մտնելով քարանձավ, նայեց և մատնացույց արեց իր հորը կենդանիների բազմագույն պատկերները։

Սակայն ժամանակակից գիտնականները գրաֆին մեղադրեցին միայն կեղծ տեղեկություններ հրապարակելու և նկարնեը կեղծելու մեջ: Նրանք երկար ժամանակ հերքում էին այն տեսությունը, որ քարանձավային պատկերները պատկանում են քարե դարին։ Գիտնականները չէին կարող հավատալ, որ հնագույն մարդիկ այնքան առաջադեմ են եղել, որ քարանձավի ներսում լիակատար մթության մեջ կարող են ստեղծել նման գլուխգործոցներ։ Քարանձավի ամենահետաքրքիր վայրը նրա տարածքներից մեկի առաստաղն է՝ 100 քմ մակերեսով։Այն ամբողջությամբ պատված է ավելի քան 20 կենդանիների պատկերներով՝ ցուլեր, եղջերուներ, ձիեր, բիզոններ… Նկարը լրացվում է պատերին դրված բեկորներով։

Գծանկարներում պատկերված է նկարչի ամուր ձեռքը, ով կենդանիների ուրվագծերը գծել է մեկ տողով՝ առանց ուղղումների։ Վարպետն օգտագործում էր բնական գույներ՝ փայտածուխ, օխրա, հեմատիտ և այլն։ Բայց գույների այդքան փոքր ընտրանիից ստացվեցին զարմանալիորեն բազմազան երանգներ։ Ի դեպ, քարանձավում հայտնաբերվել է խեցի, որն, ըստ ամենայնի, օգտագործվել է հնագույն արվեստագետների կողմից որպես ներկապնակ։

Նկարները տեղադրված են ռելիեֆային մակերեսի վրա, որպեսզի դրանք ծավալուն թվան: Եվ կրակի լույսի ներքո, պատերի և առաստաղի երկայնքով վազող ստվերներով, թվում է, որ կենդանիները շարժվում են:

Քարանձավ այցելության գագաթնակետը նշվել է 1960-1970-ական թվականներին, երբ ամեն օր ներս էր մտնում մինչև 1500 այցելու։ Մարդկանց այսքան բազմության հետ քարանձավում ջերմաստիճանը սկսեց փոխվել, օդն ավելի խոնավացավ, ներկված քարի վրա սկսեց բորբոսն առաջանալ։ Քարանձավը վերականգնման համար պետք է փակվեր 1977 թվականին։ 1982 թվականին այն վերաբացվեց, սակայն այցելուների թիվը սահմանափակվեց օրական 20-ով։ Անմիջապես քարանձավի մուտքի մոտ հերթեր են գոյացել՝ ամիսներ առաջ նախատեսված։ Բայց դա չփրկեց քարանձավային նկարները, որոնք շարունակում էին կամաց-կամաց կորցնել իրենց գույնն ու հյուսվածքը։ 2002 թվականին Ալտամիրայի քարանձավը երկրորդ անգամ փակվեց։

Ես Մարիամ Սմբատայան եմ ճանաճում եմ Աննա Մինասյանին արդեն ութ տարի։ Նույն դասարանում էինք սովորել։ Միշտ գերազանց սովորել է։ Եվ հիմա աշխատում ենք միասին մինջև հիմա շատ լավ մարդ է մնացել և լավ աշխատող է։ Իր գործում մասնագետ է և գիտի ինչ է անում։ Շատ լավ տիրապետում է ռուսերենի և անգլերենի ։ Միշտ կարող եք նրա վրա վստահ լինել և միշտ վստահել, քանի որ նրանից կարող եք միշ մի նոր բան սովորել։

1.Sika deer

The sika deer is gracefully built, light and slender. Its beauty is fully manifested by the age of 3, when males / females are finally formed in height and weight.

In summer, males and females can hardly be distinguished by coat color. Both of them are painted in a predominant red tone with white spots, except that the females look a little lighter. In winter, they are much easier to distinguish: the fur of males becomes dark, olive-brown, and females — light gray. Females are always somewhat smaller than males. The deer has a long, almost vertical neck, crowned with a high-set head with proportional ears. The main decoration of the male is light 4-pointed brown horns.

2.Red wolf

The red wolf is a typical mountain dweller, rising to a height of up to four thousand meters above sea level. For a significant part of the year, the predatory animal keeps in the Alps and the subalpine belt, as well as in the mountain taiga with rocky areas and gorges. The animal does not settle in very open and flat areas, but in search of food it is able to make seasonal migrations over long distances.

There are well-known cases when the life expectancy of a red wolf in captivity was 15-16 years, but in the wild such a predatory mammal lives much less. In their natural habitat, such predators have to conduct an almost constant and very fierce struggle for existence, therefore animals in nature live, as a rule, for about five years.

3.Musk deer

Musk deer is an artiodactyl animal that looks like a deer, but unlike it, does not have horns. But the musk deer has another means of protection — fangs growing on the upper jaw of the animal, because of which this essentially harmless creature was even considered a vampire drinking the blood of other animals. In the wild habitat, musk deer, on average, lives from 4 to 5 years.

4.snow leopard or irbis

The irbis is a rare feline species that mainly lives in the highlands of Central Asia, but can also be found in the mountains of India and Pakistan. According to scientists, this species has existed on Earth for more than one and a half million years. Zoologists also call this cat the snow leopard. At the sight of a leopard, its long and fluffy tail catches the eye, which is comparable to the length of the animal’s body. It is worth noting that the irbis has one of the longest tails in its family, sometimes it is more than a meter.

In general, the snow leopard is unique not only in its appearance, but also in its disposition. The animal has a very secretive nature and avoids meeting with a person. Mostly the cat lives in the Altai mountains at altitudes from 1 to 5 thousand meters above sea level.

5.Caucasian forest cat

The Caucasian Forest Cat is a large species of the cat family. It is found in the forests and foothills of the Krasnodar Territory, found in the lower reaches of the Kuban and Terek rivers. Leads a solitary life. Listed in the Red Book of the Russian Federation, a strict record of the number of individuals is maintained.

They are listed in the Red Book at number three, as a rare species. The total number of individuals is small and they live in a limited area. The average weight of the male reaches 6 kilograms, the females are slightly smaller. Body length up to half a meter.

La cueva de Altamira es una colección única de pinturas rupestres de la era del Paleolítico Superior, reconocida como sitio de la UNESCO desde 1985. La longitud de la cueva es de 270 m, la sala principal tiene 18 m de largo y 2 a 6 m de alto.

Una de las cuevas paleolíticas más famosas del mundo se encuentra en el norte de España, a 30 km de la ciudad de Santander. Altamira es el nombre de la cueva, que fue descubierta por un arqueólogo aficionado español a finales del siglo 19.

La cueva se encuentra en el territorio que perteneció al Conde Marcelino Sanz de Sautuola. Es él quien se considera el hombre que descubrió dibujos sorprendentes en las bóvedas de la cueva. Aunque, de hecho, este descubrimiento pertenece a su hija María, que en ese momento tenía 9 años, fue ella quien, al entrar en la cueva, miró hacia arriba y señaló a su padre las imágenes multicolores de los animales.

Pero los científicos contemporáneos solo acusaron al conde de publicar información falsa y falsificar dibujos. Durante mucho tiempo refutó la teoría de que las imágenes rupestres pertenecen a la Edad de Piedra. Los científicos no podían creer que los antiguos fueran tan avanzados como para crear tales obras maestras en completa oscuridad dentro de la cueva. El lugar más curioso de la cueva es el techo de uno de sus espacios, con una superficie de 100 metros cuadrados. m.Toda ella está cubierta con imágenes de más de 20 animales: toros, ciervos, caballos, bisontes… La pintura se complementa con fragmentos en las paredes.

Los dibujos muestran la mano firme del artista, quien dibujó los contornos de los animales en líneas simples, sin correcciones. El maestro usó colores naturales: carbón, ocre, hematites. Pero a partir de una selección tan pequeña de colores, se obtuvieron tonos sorprendentemente diversos. Por cierto, en la cueva se encontró una concha que, aparentemente, los artistas antiguos usaban como paleta.
Los dibujos se sitúan sobre una superficie en relieve para que parezcan voluminosos. Y a la luz de un fuego, con sombras recorriendo las paredes y el techo, ¡se tiene la sensación de que los animales se mueven!

El pico de visitas a la cueva se observó en las décadas de 1960 y 1970, cuando ingresaron hasta 1500 visitantes todos los días. Con tanta gente, la temperatura en la cueva comenzó a cambiar, el aire se volvió más húmedo y comenzó a aparecer moho en la piedra pintada. La cueva tuvo que ser cerrada para su restauración en 1977. En 1982 se reabrió, pero el número de visitantes se limitó a 20 por día. Inmediatamente, se formaron colas a la entrada de la cueva, programadas con muchos meses de antelación. Pero esto no salvó a las pinturas rupestres, que continuaron perdiendo lentamente su color y textura. En 2002 se cerró por segunda vez la cueva de Altamira.

Цветок и камень

Ծաղիկ և քար

Երբ մեծ ուսուցիչ և նահատակ Մանսուր ալ-Հալաջը ենթարկվեց ամբոխի ծաղրի, դատապարտվեց հավատուրացության և հերետիկոսության համար, նա ցավ չցուցաբերեց, երբ նրա ձեռքերը հրապարակայնորեն կտրեցին: Երբ ամբոխը քարեր է նետել նրա վրա՝ պատճառելով ծանր վերքեր, նա նույնպես ձայն չի հանել։ Այնուհետև նրա ուղեկիցներից մեկը՝ սուֆի վարպետը, մոտեցավ նրան և հարվածեց նրան՝ ծաղիկով։ Մանսուրը սրտաճմլիկ լաց արձակեց։ Սրանով նա ուզում էր ցույց տալ, որ նրանցից, ովքեր համոզված են իրենց արդարության մեջ, ոչինչ չի կարող իրեն վնասել։ Բայց ամենափոքր հպումն ինչ-որ մեկի կողմից, ով իր պես գիտեր, որ իրեն մեղադրել ու դատապարտել են անարդարացիորեն, ավելի շատ տանջում էր նրան, քան ցանկացած խոշտանգում։

Ժողովուրդը հիշել է Մանսուրի և նրա եղբայրական ընկերների այս դասը՝ անպաշտպան նման դաժանության դիմաց, մինչդեռ նրան խոշտանգողների անունները վաղուց մոռացված են։

Մահանալով Մանսուրն ասաց. «Այս աշխարհի մարդիկ փորձում են բարիք գործել: Խորհուրդ կտամ փնտրել այն, որի ամենափոքր մասնիկը ավելի արժեքավոր է, քան քո ողջ բարությունը։ Այս գիտելիքը, թե ինչն է իրականում, ճշմարիտ գիտություն է»։

Вкус жизни

Կյանքի համը

Մի մարդ, անշուշտ, ցանկանում էր դառնալ իսկական Վարդապետի աշակերտը և, որոշելով ստուգել իր ընտրության ճիշտությունը, Վարպետին տվեց հետևյալ հարցը.

—Կարո՞ղ եք ինձ բացատրել, թե որն է կյանքի նպատակը:

—Չեմ կարող, — եկավ պատասխանը։

— Այդ դեպքում գոնե ասա ինձ, թե որն է դրա իմաստը:

— Չեմ կարող

— Կարո՞ղ եք որևէ բան ասել մահվան և այն կողմում կյանքի բնույթի մասին:

— Չեմ կարող

Հիասթափված այցելուն հեռացավ։ Աշակերտները շփոթված էին. ինչպե՞ս կարող էր նրանց Վարդապետը հայտնվել այդպիսի վատ լույսի ներքո:

Վարպետը հանգստացրեց նրանց՝ ասելով.

— Ի՞նչ օգուտ իմանալ կյանքի նպատակն ու իմաստը, եթե երբեք չես ճաշակել այն: Ավելի լավ է տորթ ուտել, քան խոսել դրա մասին:

Տարբեր վնասվածքների հետևանքով կարող է սկսվել արտաքին կամ ներքին արյունահոսություն։ Առօրյա կյանքում հաճախ հանդիպող փոքր վնասվածքներն ուղեկցվում ենթույլ արյունահոսությամբ, որը սովորաբար հեշտությամբ դադարեցվում է և չի պահանջում բժշկական միջամտություն։ Ուժեղ արյունահոսությունը կյանքին սպառնացող վիճակ է, և անհրաժեշտ է անհապաղդադարեցնել այն:

Արյունահոսությունն արյան արտահոսքն է արյունատար անոթներից։ Արյունահոսությունները լինում են արտաքին և ներքին։ Արտաքին արյունահոսությունն արյան արտահոսքն է մարմնից դուրս: Ներքինարյունահոսությունը արյան արտահոսքն է մարմնի ներքին տարածություններ։ Արտաքին արյունահոսությունը հեշտ է հայտնաբերվում, քանի որ տեսանելի է, իսկ ներքինը շատ դժվար է ճանաչել, երբեմն նույնիսկերկրորդային զննման ժամանակ։

Չդադարող արյունահոսությունը, արտաքին, թե ներքին, կյանքի համար վտանգավոր է և կարող է մահվան պատճառ հանդիսանալ։ Այդ պատճառով առաջնային զննման ժամանակ պետք է կարողանալ ճանաչելարյունահոսությունը և ճիշտ ու անհապաղ օգնություն ցուցաբերել։ Ըստ վնասված անոթի տեսակի արյունահոսությունները լինում են զարկերակային, երակային և մազանոթային։

Զարկերակային արյունահոսություն։ Զարկերակային արյունն ալ կարմիր գույնի է։ Քանի որ զարկերակներում ճնշումը բարձր է, արյունը բարձր ճնշման տակ, բաբախող շիթով դուրս է հոսում վնասվածանոթից և խոչընդոտում է մակարդուկի ձևավորմանը։ Այդ պատճառով զարկերակային արյունահոսությունն ուժեղ է, դժվար է դադարեցվում և, հետևաբար, վտանգավոր է կյանքի համար։
Երակային արյունահոսություն։ Երակային արյունը մուգ կարմիր գույնի է։ Երակները, զարկերակների հետ համեմատած, ավելի հեշտ են վնասվում, քանի որ ավելի նուրբ պատեր ունեն և ավելի մակերեսայինեն տեղակայված։ Երակներում ճնշումը ցածր է, և արյունը վերքից հոսում է միալար։ Երակային արյունահոսությունը սովորաբար հեշտ է դադարեցվում։ Սակայն խոշոր երակների (բազկային, ազդրային) վնասումը կարող է առաջացնել կյանքին սպառնացող արյունահոսություն։
Մազանոթային արյունահոսություն։ Մազանոթային արյունն ավելի մուգ է, քան զարկերակայինը, բայց ավելի բաց է, քան երակայինը։ Մազանոթային արյունահոսությունը ամենահաճախ հանդիպողարյունահոսությունն է։ Այն թույլ է, քանի որ մազանոթներում ճնշումը ցածր է, և այդ անոթների լուսանցքը շատ փոքր է։ Մազանոթային արյունահոսությունների դեպքում արյունը ծորում է վերքից և հեշտ է դադարում:

Մարդու մարմինը առանց հետագա ծանր բարդությունների կարող է համակշռել մինչև 10% (չափահաս մարդու մոտ 350-500 մլ) արյան կորուստը։ Այս ծավալից ավել արյան կորուստը կյանքի համար վտանգավոր է։Ցանկացած դեպքում ուժեղ արյունահոսությունը պետք է դադարեցնել հնարավորինս արագ և հուսալի։

ԱՐՏԱՔԻՆ ԱՐՅՈՒՆԱՀՈՍՈՒԹՅՈՒՆ

Արտաքին արյունահոսությունն արյան արտահոսքն է մարմնից դուրս։ Այս արյունահոսությունը տեսանելի է։ Ոչ ուժեղ արյունահոսությունն արյան մակարդման շնորհիվ 10 րոպեի ընթացքում սովորաբար դադարում է։Սակայն երբեմն արյունատար անոթների վնասումը լինում է մեծ, արյան հոսքը՝ ուժեղ, և մակարդուկը չի հասցնում փակել վնասված անոթի պատը։ Նման արյունահոսությունը վտանգավոր է տուժածի կյանքի համար, ևշատ կարևոր է ժամանակին ճանաչել ու դադարեցնել այն:

Абовян и его связь с русской литературой: ко дню рождения писателя

Он знал девять языков и был человеком широкого кругозора, перевел на армянский язык произведения Гете, Гомера, Крылова и Карамзина, открыв соотечественникам мировую литературу. 15 октября 1805 г. (по другим сведениям 1809 г.) в селе Канакер, близ Еревана родился основоположник новой армянской литературы и нового литературного языка Хачатур Абовян.
Говоря о жизни и творчестве великого просветителя, невозможно не вспомнить о его тесных связях с Россией и русской культурой. Абовян выражал искреннюю любовь ко всей прогрессивной России, разделяющей радости и горести многострадального армянского народа.
Будучи студентом Дерптского университета в Лифляндии (в современном Тарту, Эстония) Хачатурян пользовался славой русоведа среди преподавателей этого известного учебного заведения. Поэтому дети некоторых преподавателей брали у Абовяна уроки русского языка.
В Дерптском университете будущий автор «Ран Армении» устанавливает связи с некоторыми русскими литераторами. Здесь, в частности, он познакомился с В. А. Жуковским, который в то время остановился на несколько дней в Дерпте, от встречи с которым у него остались самые теплые воспоминания, описанные в своем дневнике от 3 сентября 1833 года.
Среди писателей Армении Абовян стал первым ярким деятелем, испытавшим влияние русской духовности, подчеркивал важность русского языка, и в то же время стал ключевым проводником культуры России. Писатель хорошо знал и любил русскую литературу, был одаренным переводчиком. Его переводы были сделаны на народном языке в противовес господствовавшему в литературе языку — грабару. В предисловии к книге «Занятия на досуге» (1841) Абовян писал: «Переводил я так, чтобы по душе было нашему народу».
Абовян впервые познакомил армянского читателя с произведениями Карамзина (повесть «Остров Борнгольм», баллада «Раиса»), Хемницера (басня «Зеленый осел»), Крылова (басни «Ворона и Лисица», «Прохожие и Собаки», «Мартышка и Очки», «Волк и Ягненок», «Пустынник и Медведь», «Слон и Моська» и др.). X. Абовян особенно охотно переводил басни Крылова: их идейное содержание и направленность несомненно отвечали настроениям самого переводчика. Басня — тематически и строем образов наиболее близка к народному творчеству. Она является самой доступной формой проповеди и наиболее демократична из всех литературных жанров.
Призывая к активному усвоению и творческому осмыслению русской литературы, Хачатур Абовян всей своей деятельностью непосредственно служил этому делу. Он первый создал образ русской женщины в армянской литературе (драма «Феодора»).
В своем романе «Раны Армении» Хачатур Абовян дал концентрированное выражение своим представлениям об исторической роли России в судьбе армянского народа. Роман – шедевр новой армянской литературы, оригинальное по форме и содержанию воплощение ее эпических и художественных традиций. Это первое армянское произведение литературы на ашхарабаре (современный армянский) – понятном простому народу языке.
Роман о трагической судьбе армянского народа и его освободительной борьбе полюбился не только армянским литераторам, но и русской интеллигенции. Сергей Шервинский, переводчик, подаривший в 1948 г. «Раны Армении» русскому и советскому читателю, писал позднее в своей литературоведческой статье «О стиле «Ран Армении» (1955): «Задача – раскрыть мучительную судьбу армянского народа, привлечь к нему внимание культурного человечества, а также провозгласить во всеуслышание неизбежность и благодатность сближения с русским народом – выполнена была Абовяном в его романе с неуклонной последовательностью, с той безудержной страстностью, которой нельзя не восхищаться при чтении этой патриотической исповеди».
Поэт Михаил Дудин также восторгался гением писателя и реформатора: «Хачатур Абовян! Кто он и что он сделал в истории? Он был заступником народа, был борцом за справедливость, он был пророком истины. Он показал миру раны своей Армении в прямом понимании этого слова и, как гласит одна из легенд, ушел в туман истории в заоблачные вершины на Арарат. У каждого человека есть своя вершина. У Хачатура Абовяна есть Арарат – вершина его творческого духа. Как он собирался на эту вершину, дело воображения. Он шел к вершине своего творческого духа путем познания… Он был человеком, имеющим сердце Прометея».

libro

60/2

բաղադրիչներ

1. 3 բանան
2. 1 բաժակ կաթ
3. 1/4 բաժակ շաքարավազ
4. 1/4 բաժակ կիտրոնի հյութ
5. 1/2 թեյի գդալ վանիլին
6. 8 սառույցի խորանարդիկներ

ingredientes

1. 3 plátanos
2. 1 vaso de leche
3. 1/4 de taza de azúcar
4. 1/4 de taza de zumo de limón
5. 1/2 cucharadita de vainilla
6. 8 cubitos de hielo

60/5

1. Bebé más de un litro de agua.
2. Coma tres piezas de fruta.
3. Descansa durante media hora.
4. Camina más de siete horas.
5. Evita fumar.
6. Toma bebidas sin alcohol

1. Խմեք ավելի քան մեկ լիտր ջուր։
2. Կերեք երեք կտոր միրգ.
3. Հանգստացեք կես ժամ։
4. Քայլեք ավելի քան յոթ ժամ:
5. Խուսափեք ծխել.
6. Խմեք ոչ ալկոհոլային խմիչքներ

60/6

1. Hablar mas bajo. Habla mas bajo, por favor(tu) Hable mas bajo, por favor(usted)
2. Escribir tu/su nombre. Escribe tu nombre, por favor(tu), Escriba su nombre, por favor(usted)
3. Terminar el trabajo. Termina el trabajo. (tu) Termine el trabajo. (usted)
4. Abrir la puerta. Abre la puerta. (tu) Abra la puerta. (usted)
5. Cerrar la ventana. Cerra la ventana. (tu) Carre la ventana.(usted)
6. Escuchar lo que digo. Escucha lo que digo. (tu) Escuche lo que digo. (usted)
7. Tomar mas verduras. Toma mas verduras. (tu) Tome mas verduras.(usted)
8. Ordenar tu/su cuarto. Ordena tu cuarto. (tu) Ordene su cuarto.(usted)
9. Añadir azucar al zumo. Añade azuchar al zumo.(tu) Añada azuchar al zumo. (usted)
10. Limpiar la mesa. LImpia la mesa.( tu) Limpie la mesa. (usted)

1. Խոսեք ավելի ցածր:
2. Գրեք ձեր/նրա անունը։
3. Ավարտեք աշխատանքը։
4. Բացիր դուռը.
5. Փակել պատուհանը.
6. Վերցրեք ավելի շատ բանջարեղեն:
7. Լսեք, թե ինչ եմ ասում:
8. Կարգավորեք ձեր/նրանց սենյակը։
9. Հյութի մեջ ավելացնել շաքարավազ։
10. Մաքրել սեղանը.

60/8

1.la pina-cuba y Poerto rico
2.el cachuete (mani)- Gogia (Estados Unidos)
3.el tomate-Mexico
4.el platano-ecuador
5.el cofe-africa
6.la patata-cuba y ecuador