Գրաստ, բարձկան կամ հեծկան անասուն ձի, էշ, ջորի, ուղտ, փիղ, եղջերու և այլն։ Միջին և ուշ բրոնզեդարյան ու հատկապես ուրարտական ժամանակաշրջանում մեծ չափով օգտվել են գրաստային փոխադրամիջոցներից, որոնք լայնորեն օգտագործվել են ընդհուպ մինչև 19-րդ դարի վերջը և 20-րդ դարի սկիզբը, իսկ որոշ տեղերում օգտագործվում է նաև այժմ։ Գրաստ բարձելու կամ հեծնելու համար ստեղծվել են զանազան սարքեր ու հարմարանքներ թամբ, համետ, սանձ,և այլն։
Գաստային տրանսպորտ , բեռնատար կենդանիների օգնությամբ լեռներում, անապատներում, անտառապատ ու ճահճոտ վայրերում բեռնափոխադրման միջոց։ Այն օգտագործվում է այնտեղ, որտեղ անանցանելիության, տեղանքի բնույթի կամ եղանակային պայմանների պատճառով անհնար է օգտագործել ձիաքարշ, ավտոմոբիլային տրանսպորտ կամ ուղղաթիռներ։ գրաստերի վրա ծանրաբեռնվածության արագությունը կախված է բեռնակիր կենդանու տեսակից, տեղանքի կոշտության աստիճանից և սովորաբար տատանվում է կենդանու զանգվածից։
Գրաստային տրանսպորտ՝ հատուկ փաթեթավոր պատգարակով տեղափոխվող հիվանդների և վիրավորների տեղափոխման համար, օգտագործվել է ռուսական բանակի կողմից ճապոնական պատերազմի ժամանակ։
Ուղտն առավելություն ունի մյուս կենդանիների նկատմամբ՝ իր չափերով, ուժով և սնունդով բավարարվելու ունակությամբ և կարող է երկար ժամանակ չխմել ջուր: 19-րդ դարի վերջում մեկ ուղտը, կախված իր տարիքից և ֆիզիկական վիճակից, կարող էր կրել 8-ից 13 ֆունտ քաշով փաթեթ և շարժվել ժամում երեքից չորս մղոն արագությամբ: Ուղտերի տեղափոխումն ու քարավանները սովորական էին Հարավային Ասիայում և Աֆրիկայում, որտեղ քոչվորները ապրանքներ և մարդկանց տեղափոխելու այլ ճանապարհ չունեին։
Աշխատող կենդանիների պատմությունը, հավանաբար, ավելի վաղ է եղել գյուղատնտեսությունից, և շներին օգտագործել են մեր որսորդ-հավաքիչ նախնիները: Ամբողջ աշխարհում միլիոնավոր կենդանիներ աշխատում են իրենց տերերի կողքին։ Աշխատանքային կենդանիները սովորաբար մեծանում են ֆերմաներում, թեև որոշները դեռ վերցվում են վայրի բնությունից, օրինակ՝ դելֆիններին և որոշ ասիական փղերին։
Փիղը պատկանում է ամենամեծ գրաստային կենդանիներին: Ամենից հաճախ, բեռնատար նավի դերում, այն կարելի է տեսնել Հնդկաչինայում (թերակղզի Ասիայի հարավարևելյան հատվածում) կամ Հնդկաստանում։ Նա կարող է հինգ հարյուր կիլոգրամանոց բեռ տանել։ Այնուամենայնիվ, փղերը չափազանց պահանջկոտ են սննդի նկատմամբ, և մրսելու հակվածության պատճառով նրանք մշտական խնամքի կարիք ունեն։