Անձնական հարցերով ընդունելությունը ղեկավարի գործունեության ամենից կարևոր և բարդ ոլորտներից է: Ղեկավարի պարտականություններից են տեսնելը և գնահատելը:Ընդունելության ժամանակ հնարավորություն կա մոտիկից ծանոթանալու մարդկանց, լավ ճանաչելու նրանց: Ղեկավարը ոչ միայն կարծիքներ է փոխանակում ենթակայի հետ, այլ նաև տեղեկություն է ստանում, բացատրում, համոզում է, այսինքն՝ կատարում է նաև դաստիարակչական աշխատանք:
Սոցիալ-հոգեբանական ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ հուզական լարվածությունը, խանգարում է բնականոն ապրել և աշխատել, կարող է մարդու մեջ առաջա- նալ այնպիսի պատճառներից, որոնց եթե կողքից նայես, թվում է, չարժե նույնիսկ ուշադրություն դարձնել: Սակայն անհրաժեշտ է հաշվի առնել, որ միևնույն պատճառը տարբեր մարդկանց համար տարբեր նշանակություն է ունենում:Անձնական հարցերով ընդունելության ժամանակ մինչև խոսակցության հիմնական թեմային անցնելը պետք է ձգտել սանկաշկանդ իրադրություն ստեղծել: Պետք է հնարավորություն տալ ենթակային, որ նա հանգիստ շարադրի իր խնդիրը և հարցի շարադրմանը նրան օգնելու նպատակով հարցեր ուղղել:Զրույցի ժամանակ որևէ դիտողություն անելիս և զրույցը այլ հունով տանելիս կարևոր է հաշվի առնել զրուցակցի հոգեկան վիճակը։ Անձնական հարցերով ընդունելությանը ղեկավարը պետք է նախօրոք պատրաստվի: Եթե այցելուն հերթագրվելիս նախօրոք շարադրել է իր հարցի էությունը, ապա օգտակար է, որ ապարատի աշխատակիցը պատրաստի այդ հարցին վերաբերող բոլոր անհրաժեշտ տեղեկությունները:Անձնական հարցերով ընդունելությունը ղեկավարի պետական գործունեությունն է:
Ղեկավարը պետք է ունենա մարդկանց դեպի իրեն գրավելու մեծ ունակություն: Այդ ունակությունը ձեռք բերելու համար անհրաժեշտ է նախ և առաջ իմանալ, թե ղեկավարի հատկանիշներից ինչն է դուր գալիս ենթականերին, և որ բնորոշ առանձնահատկությունն է, որ վանող է, որ վարմունքն է հարգանք առաջացնում, և որոնք են, որ ստիպում են խուսափել հանդիպումից:Աշխատակիցներն առավելություն են տալիս ղեկավարի հետևյալ գործարար և անձնական հատկանիշներին՝ պրոֆեսիոնալիզմ, պրոֆեսիոնալ հմտությունների բազմազանություն, քաղաքականություն և նրբանկատություն, հումորի զգացում, խոսքի տեր լինել, սկզբունքայնություն, արդարամտություն և այլն: Սակայն ամենաբարձր մասնագիտական Խորահմտություն ղեկավարը եթե չունի կազմակերպական ունակություններ, կամք, ինքնահսկում և նպատակասլացություն, ապա հազիվ թե նրա գործունեությունը լինի արդյունավետ: Բացասական վերաբերմունք են առաջացնում կոպտությունը, կոլեկտիվի հետ հաշվի չնստելը:Որոշ ղեկավարների գործադրած «վախի հեղինակությունը» մարդկանց մի մասի մեջ բողոքի զգացում է ծնում և ոչ հարգալից վերաբերմունք դեպի ղեկավարը: Իսկ դա, իր հերթին, հանգեցնում է կոնֆլիկտների և կադրերի հոսունության: Ղեկավարն իր ենթակաների տրամադրության ստեղծողն է:Ուսումնասիրություններով հաստատված է, որ բարձր տրամադրության ժամանակ աշխատանքի արտադրողականությունը բարձրանում է 18-20%-ով, ընդ որում, մարդիկ հոգնածություն չեն զգում:Լավ ղեկավար չի կարող լինել նա, ով չի կարողանում իր դեմքին տալ անհրաժեշտ արտահայտություն կամ չի կարողանում զսպել իր հուզմունքը:
դաստիարակելիս շատ կարևոր է գտնել մարդու մեջ ներքին տատանման կետերը և կամ դրանք, որոնցում ավելի հաճախէ տեղի ունենում մոտիվների պայքար կամ կասկածներ: Համոզման ժամանակ կարևոր է ազդել զրուցակցի ոչ միայն սխալ տրամաբանության վրա, այլև, որը շատ կարևոր է, արթնացնել զգացմունքներ և առաջ բերել հոգևոր անկեղծ արձագանք։ Դժվար է ազդել ուրիշի զգացմունքների վրա, եթե դու հուզական վիճակում չես: Մյուս կողմից, չի կարելի նաև թույլ տալ, որ ղեկավարի նյարդերը լինեն մանկավարժական միջոց, և նա հոգեպես ծայրահեղ լարվի ամեն մի զրույցում: Այդ ձևով երկար դիմանալ դժվար է: միակ ելքը՝ նա պետք է ու-նենա մանկավարժական վարպետություն:
