Month: Январь 2022

Ամեկա-ամեն մեկը
այնի-ճիշտ որ
Բիլա-նույնիսկ
Բուլ-խումբ
գյամ-սանձ
գուզ-ընկուզ
դառաբա-վեճ
դավրան-աշխարհ
զաթի-իսկապես
զավթիա-թուրքական ոստիկան
ջնշիլ-շղթա
էդի-այդ
էղվընեկ-աղավնի
թաժա-նոր
թալել-գցել

Օձը ու աղվեսը

Օձը ու աղվեսը եղբայրացան և ճանապարհ ընկան։ Ճանապարհին մեծ գետի հանդիպեցին։

Օձը ասում է․

-Աղվես եղբայր, ես լողալ գիտեմ, բայց քո չափ չգիտեմ, հենց մտնեմ գետը, կխեղտվեմ։

Աղվեսը ասում է․

-Էլ մեր եղբայրությունը ո՞ր օրվա համար է, ելիր մեջքիս, քեզ գետը կանցկացնեմ։

Օձը ելնում է աղվեսի մեջքին, աղվեսը մտնում է գետը, մի քիչ լողում է, դեռ կեսը չէին հասել, օձը գլուխը վերև է հանում և ուզում է աղվեսի բկից խեղդել։ Աղվեսը արդեն գիտեր օձի մտածածը, ու մինագամից կծում է օձի կոկորդը ու խեղդում, հանում է գետի ափ, գցում է ավազի վրա և ասում։

-Սա է քո եղբայրությունը, հիմա ուղիղ գնա։

Մասնակիցներ ՝ Գալինա Հարությունյան, Էլիզ Կարապետյան, Նարեկ Ներսիսյան, Մարիամ Սմբատյան։

Նպատակը ՝ խոսել երկրի կլիմայական խնդիրների մասին և հիշեցնել մարդկանց էկոլոգիական խնդիրների առկայության մասին։

Կարծում եմ գլոբալ տաքացումը և կլիմայի փոփոծության թեման ներկայումս շատ ակտուալ է։ Մուլտֆիլմի մեջ ավելի մանրամասն խոսվում եմ պատճառների և մարդու ազդեցուցյան մասին։

Տեսանյութ

Մշո բառբառով առակը փոխադիր գրական հայերենի

Ուխտը և գառներ

Ձմռանը գառները հավաքվել էին գոմում:
Դուռը թակաեցին:
-Այն ո՞վ է, – ձայն տվեցին գառները:
-Ճամփորդ եմ, հեռու տեղից եմ եկել, դուրսը շատ ցուրտ է, մսել եմ, ոտքս ցավում է, մանավանդ, որ ոտքս հիվանդ է, սառել է չի շարժվում, փայտացել է: Ձեր մոր ու հոր հոգիների համար, դուռը մի քիչ բացեք, ոտքս տաքացնեմ:
Գառները խորհրդակցեցին:
-Բացենք, թ՞ե չբացենք. բացենք, – ասացին, – խեղճ է, թող իր մեկ ոտքը երկարացնի ներս, տաքացնի, մեզ ի՞նչ վնաս կլինի:
Դուռը բացվեց, ուխտը մեկ ոտքը երկարացրեց ներս:
-Տե՞սաք, ձագուկնե՛ր, ձեզ վնաս ե՞ղավ, թողեք մյուս ոտքս էլ մտցնեմ ներս: Մեկ ոտքը, որ վնաս չտվեց՝ երկուսն էլ չի տա:
-Ճիշտ է ասում, – ասացին, – մեկ ոտքը, որ վնաս չի տալիս, երկուսն էլ չի տա:
Եվ դուռը կիսաբաց արեցին, ուխտը մեկնեց մյուս ոտքը, գլուխն ու մարմնի կեսը, ներս է մտցնում, մեկ էլ տեսան՝ դուռն ու ծխնինները վրան կախված՝ ներս մտավ, գառներից մի քանիսը ոտքերի տակ հայտնվեցին, երբ նստեց՝ մի քանիսն էլ տակը մնացին, մյուսները թողեցին փախան, գոմը մնաց ուխտին:

Крик «Горько!» является старой традицией, которая есть на всех русских свадьбах. Под эти возгласы молодожены целуются, а гости выпивают за здоровье молодых. Многие считают, что это исключительно русская особенность, которая позже перешла в культуры остальных славянских народов.

«Горка!»

Первая связана со свадебными развлечениями, которые обычно устраивались зимой или поздней осенью. В эту пору рядом с домом девушки сооружали ледяную горку. На её вершине стояла невеста со своими подругами. Жениху со своей командой нужно было забраться по скользкой круче. Присутствующие гости кричали «Горка!», пока молодой человек пытался достигнуть цели.

Добравшись до избранницы, парень целовал свою суженную перед гостями, а его друзья целовали подружек. После этого все со смехом катились вниз. Сегодняшние свадьбы обходятся без горок, но возглас «Горка!» остался, изменившись в «Горько!».

Перехитрить нечисть

Ещё одна версия связана с другим свадебным обрядом, когда невесте предстояло обойти гостей с подносом. Гостям нужно было бросать на него деньги, а затем брать стопку с водкой и со словом «Горько!» выпивать спиртное и целовать невесту. Женихи не одобряли эту традицию, поэтому сегодня с таким возгласом целуются исключительно молодожёны.

Другая история связана со старыми суевериями. Наши предки верили в существование тёмных сил и всяческих духов, которые любили устраивать пакости. Потусторонним существам крайне не нравилось, когда люди громко выражали свою радость. Гости кричали «Горько!», чтобы обхитрить нечисть и отвести сглаз от супругов

Существуют романтичная теория, которая гласит, что целование под крики «Горько!» подслащает вино, которое кому-то могло показаться пресным.

Есть интересная байка о том, что крик «Горько!» — это напоминание жениху и невесте о тех днях, которые они прожили вдали друг от друга. Гости призывают их целоваться чаще, чтобы все плохое оставались в прошлом, а в супружеской жизни оставалось место лишь сладкому.