Էսկոֆիեի խոհարարական կարիերան սկսվել է 13 տարեկանում, երբ հայրը նրան տարել է Նիցցա, որտեղ տղան սկսել է խոհարար աշխատել իր հորեղբորը պատկանող ռեստորանի խոհանոցում։ 19 տարեկանում Էսկոֆիեն աշխատանք ստացավ փարիզյան նորաձև ռեստորանում՝ Le Petit Moulin Rouge-ում, բայց հինգ տարի անց հանգամանքները ստիպեցին նրան ընդհատել իր հաջողությունը. սկսվեց ֆրանկո-պրուսական պատերազմը: Բանակ զորակոչվելիս Էսկոֆիեն ծառայում էր որպես զինվորական խոհարար, և հենց այդ ժամանակ էր, որ նա խորապես գիտակցում էր պահածոյացման անհրաժեշտությունը՝ դառնալով առաջին խոհարարը, ով հետազոտություն է անցկացրել մսի և բանջարեղենի պահպանման մեթոդների վերաբերյալ:
1877 թվականին Էսկոֆիեն Կաննում բացեց իր սեփական ռեստորանը` «Ոսկե փասիանը»: Որպես վաճառական, սակայն, նա ավելի քիչ հաջողակ էր, քան որպես խոհարար, և 1884 թվականին նա կրկին ընդունեց խոհարարի պաշտոնը ստանձնելու առաջարկը՝ սկզբում Բուլոնի «Կազինո ռեստորանում», այնուհետև՝ Փարիզի «Maison Maire»-ում։ և վերջապես, Սեզար Ռիցայի հրավերով, սկսեց աշխատել Grand Hotel Monte Carlo-ում:
1890 թվականին Էսկոֆիեն տեղափոխվում է Լոնդոնի Savoy հյուրանոց։ Այնտեղ նա սկսեց հանրահռչակել ֆրանսիական խոհանոցը։ Նրա կարծիքը անգլիական խոհանոցի մասին այնքան ցածր էր, որ նա նույնիսկ չփորձեց սովորել անգլերեն կամ թարգմանել ճաշացանկը:
1903 թվականին լույս տեսավ Էսկոֆյեի առաջին գիրքը՝ Le Guide Culinaire, որը պարունակում էր ավելի քան 5000 բաղադրատոմս և դարձավ ֆրանսիական խոհանոցի բեսթսելլերներից մեկը՝ ոչ միայն որպես բաղադրատոմսերի հավաքածու, այլև որպես դասագիրք։
Էսկոֆիեն մահացել է 1935 թվականի փետրվարի 12-ին Մոնտե Կառլոյում։